Croatian English Italian Spanish Bulgarian Polish Russian Czech Lithuanian Turkish Hungarian German France Romanian Belarus Ukrain Bosnian Serbian Montenegro Kosovo

Anatomia i biomechanika stopy

Uważa się, że główną rolą ludzkiej stopy jest zapenieni solidnej postawy ludzkiego ciała. W kategoriach ewolucji stopa rozwijała się jako dynamiczny mechanizm i z tego powodu niedopasowanie stopy do pozycji stojącej może powodować odczucie zmęczenia i ból. Dlatego też ciągły ruch jest dla nas korzystniejszy niż pozycja statyczna.

Jako jedyna w swoim rodzaju funkcjonalna całość, stopa odziałowuje jako elastyczne pióro, co ma ogromne znaczenie dla fazy podporu i przenoszenia w cyklu chodu.Anatomicznie stopa podzielona jest na trzy części:
-Śródstopia, które jest giętką częścią stopy, amortyzującą wstrząsy podczas chodzenia, składa się z pięciu kości.
-Stępu, mało ruchliwej i sztywnej części, przenoszącej ciężar ciała, składającej się z siedmiu kości (w tym kości skokowej i piętowej).
- Palców stopy, zapewniających jej stabilność. Składających się z czternastu paliczków.
Stopa jest niezwykle złożonym mechanizmem, w skład którego wchodzi 28 kości, połączonych szeregiem mięśni, ścięgien, wiązadeł i nerwów. Struktura ta umożliwia zbiorowe i współzależne ruchy wszystkich wspomnianych elementów.

Podczas chodu, ciężar ciała przenosi się z podudzia na kości stawu skokowego, a następnie w większym stopniu na kość pięty, a w mniejszym stopniu na przednią część stopy, głównie na pierwsze kości śródstopia. Istnieją trzy kości bezpośredniego podparcia - tuber kalkaneusa (1), V kość sródstopia (2) i I kość śródstopia (3). Te trzy punkty połączone ścięgnami, więzadłami i mięśniami tworzą dwie podłużne (wewnętrzne i zewnętrzne) i dwie poprzeczne (przednie i tylne) łuki stopy.

Podłużne sklepienie stopy dzieli się na: łuk podłużny przyśrodkowy - zaczynajacy się od guzu piętowego i poprzez kość łódkową, pierwszą kość klinowatą rozszerzający się ku przodowi oraz na łuk podłużny boczny (statyczny) - przebiegający od kości piętowej poprzez kość sześcienną do głowy V kości śródstopia. Sklepienie poprzeczne stopy tworzy łuk poprzeczny przedni, łączący głowy pięciu kości śródstopia, co stanowi adaptację do dwunożnego trybu życia, oraz łuk poprzeczny tylni przechodzący przez trzy kości klinowate oraz kość sześcienną.

Najwyższym punktem łuku poprzecznego jest kość trzeszki, która unosi się 15mm nad ziemią, a łuku poprzecznego kość sześcienna utrzymująca się 5mm nad podłożem.

Statyka i dynamika stopy i podbicia są uzależnione od prawidłowego funkcjonowania mięśni, ścięgien i więzadeł łączących kości. Najważniejszymi więzadłami w tym zakresie są: więzadło piętowo-skokowe (lig. calcaneofibulare), więzadło podeszwowe-długie (lig. plantare longum) i rozścięgno podeszwowe (aponeurosis plantaris).

Sklepienia stopy krztałtują się u dzieci już w łonie matki, z tymże dokładnie zauważalne są dopiero po drugim roku życia dziecka, gdy zmniejszają się złogi tłuszczu na poduszeczkach, które dzieci maja na podeszwach stóp.

Pionowy chód jest charakterystyczny dla rodzaju ludzkiego i chociaż wszyscy chodzimy w podobny sposób, istnieją pewne niewielkie różnice, które pozwalają nam nawet z daleka rozpoznać przyjaciół czy znajomych.